Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ustanowił rok 2021 Rokiem Tadeusza Różewicza, w setną rocznicę urodzin wybitnego polskiego poety, dramaturga, prozaika i scenarzysty. Z tej okazji aktorzy Dariusz Taraszkiewicz i Edyta Torhan zaprezentują 20 wierszy starannie wybranych z tomu „Trzecia twarz”. Usłyszymy m.in. takie utwory, jak: „Śmiech”, „Poemat patetyczny”, „Szkic do erotyku współczesnego”, „Opowiadanie o starych kobietach”.
Głośnemu czytaniu będą towarzyszyć dźwięki intrygującej egzotyki w wykonaniu Buby Badjie Kuyateh ˗ gambijskiego muzyka. Artysta zagra na korze ˗ afrykańskim instrumencie strunowym.
Buba Badjie Kuyateh ˗ wirtuoz kory i kompozytor. Urodzony w Gambii, w szanowanej rodzinie griotów (muzyków), rozpoczął naukę gry na korze w wieku 7 lat. Jali Buba stał się jednym z najbardziej popularnych muzyków w swoim kraju. Występuje z grupą Nyodemaa Band. Jest również nauczycielem gry na tym instrumencie oraz organizatorem muzycznych wypraw do Gambii.
W 2012 roku przyjechał do Polski. Choć jego korzenie muzyczne to tradycyjna muzyka afrykańska, jest artystą otwartym na wszelkie fuzje kory tradycyjnej z muzyką współczesną, jazzem i funkiem. Efektem tej fascynacji był europejski projekt z pogranicza stylów muzycznych ˗ Bantamba, którym zaprezentował się szerszej publiczności. Niepowtarzalny dźwięk instrumentu oraz otwartość Buby na inne style muzyczne zaowocowały współpracą z wieloma artystami, jak Stanisław Soyka, Milo Kurtis, Maria Pomianowska, Alina Mleczko, Urna Chahar Tugchi i inni. Buba współpracuje z Ruhaniyat Music Festival w Indiach jako solista, koncertuje z uznanymi muzykami indyjskimi. Równolegle do tych działań kontynuuje karierę solową.
Dariusz Taraszkiewicz ˗ absolwent Akademii Muzycznej we Wrocławiu (wydz. wokalno-aktorski) i Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie (wydz. aktorski). Dyplomowany menedżer kultury (Wyższa Szkoła Umiejętności Społecznych w Poznaniu). Ukończył Studia Podyplomowe „Zarządzanie Zasobami ludzkimi” na Uniwersytecie Ekonomicznym w Poznaniu. Reżyserski egzamin eksternistyczny zdał w grudniu 2013 roku. Laureat drugiej nagrody na Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi w 1998 roku i drugiej nagrody na Festiwalu Poezji Śpiewanej w Olsztynie w 1997 roku. Ma na swoim koncie kilkadziesiąt ról teatralnych, kreacje filmowe i serialowe. Jako reżyser współpracował m.in. z Teatrem Muzycznym w Poznaniu, Teatrem Arka we Wrocławiu, Teatrem Rampa w Warszawie, Teatrem Komedia w Warszawie, Teatrem Lutnia w Łodzi. Współpracował również z Teatrem Rozrywki w Chorzowie i Teatrem Biuro Podróży oraz Teatrem Muzycznym w Łodzi. Uczestniczył w wielu imprezach muzycznych, m.in. w koncercie poświęconym Markowi Grechucie w warszawskiej Stodole. Od 2015 roku jest dyrektorem Domu Kultury w Rawiczu.
Edyta Torhan ˗ polska aktorka teatralna i filmowa. Ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Krakowie. Zagrała ponad 40 ról telewizyjnych i filmowych. Szerszej publiczności znana z serialu „M jak Miłość”, gdzie wcielała się w rolę Niny, narzeczonej Henia (Tadeusz Chudecki).
Nagrodzona Jantarem za główną rolę kobiecą w filmie „Kamczatka” w reż. Jerzego Kowyni na 33 Festiwalu Debiutów Filmowych „Młodzi i Film” w Koszalinie. Brała udział w wielu filmach krótkometrażowych ˗ m.in. „Otwarcie” w reż. Piotr Adamskiego, „Nasza Zima Zła” w reż. Grzegorza Zaricznego, które są laureatami licznych nagród filmowych. Teatralnie jest związana z Wrocławiem (Teatr Współczesny), Warszawą (Teatr Nowy A. Hanuszkiewicza), Legnicą (Teatr im. H. Modrzejewskiej) i Krakowem (Teatr Łaźnia Nowa), gdzie zagrała m.in. Martę w „Romeo i Julii” w reż. Jana Peszka, Rachelę w „Weselu” w reż. Adama Hanuszkiewicza, Muzę w „Wyzwoleniu” w reż. Pawła Kamzy, Matkę Boską w „Historyji o Chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim” w reż. Piotra Cieplaka czy Wróżkę w „Mojej Molinezji” w reż. Pawła Kamzy, o której to roli Jacek Sieradzki w Subiektywnym Spisie Aktorów Polskich napisał: Obrazek z życia na nowohuckim osiedlu w „Mojej Molinezji” Pawła Kamzy w Łaźni Nowej: zwykła kobieta parająca się wróżeniem, jej mąż, jego brat, w którym się chyba cicho kocha. I list z wyrokiem: rak mózgu.(…) Ona dźwiga rolę i czyni to fenomenalnie, bo bez grama dosłowności. (…) Niezwykły spektakl i piękna rola, wyzbyta wszystkiego, co byłoby ckliwością, podglądactwem, plotką. Czyste, ciche gaśnięcie…”.
