CKiS Kalisz: 47. Międzynarodowy Festiwal Pianistów Jazzowych NIEDZIELA

8 min czytania

Obejrzyj czwarty dzień Festiwalu na naszym YouTube !

Andrzej Jagodziński Trio Bach”

Andrzej Jagodziński fortepian
Adam Cegielski kontrabas
Czesław Mały” Bartkowski perkusja

Trio pianisty Andrzeja Jagodzińskiego powstało w roku 1993. W jego skład weszli doświadczeni muzycy należący do ścisłego polskiego topu basista Adam Cegielski oraz legendarny perkusista Czesław Mały” Bartkowski. Już rok później ukazała się ich płyta Chopin”, wypełniona nowatorskimi, jazzowymi opracowaniami kompozycji Fryderyka Chopina. Album ten stał się prawdziwą sensacją i bestsellerem. Ten sukces przyniósł Jagodzińskiemu i jego zespołowi popularność, a także prestiżową nagrodę Fryderyka ’94.
Debiutancki krążek Tria zapoczątkował prawdziwą lawinę nagrań jazzowych opracowań Chopina dokonywanych przez polskich jazzmanów. Ukazywały się także kolejne płyty Tria Jagodzińskiego z tego rodzaju repertuarem, cieszące się niezmienną popularnością wśród słuchaczy. Album Chopin Once More” wydany w 2000 r. został wyróżniony nagrodą Złotej Płyty za sprzedaż przekraczającą 100 tys. egzemplarzy.
W 2002 r. Trio nawiązało współpracę z włoskim pianistą Giovannim Mirabassim, z którym koncertowało w wielu krajach. Płyta Giovanni Mirabassi & Andrzej Jagodziński Trio” (2003) zawojowała rynek japoński i przez wiele tygodni utrzymywała się na szczycie tamtejszej listy jazzowych bestsellerów.
Trio Andrzeja Jagodzińskiego zaprezentuje w Kaliszu nowy program własnych interpretacji kompozycji Jana Sebastiana Bacha. Polifoniczność tej muzyki, płynne przenikanie się głównych motywów, śmiałe modulacje, a także zmiany centrum ciążenia harmonicznego nieraz bywały inspiracją dla wielkich jazzmanów, wśród których wymienić można takich gigantów jak Oscar Peterson czy Keith Jarrett.
Program koncertu:
1. Preludium C-dur, BWV 846
2. Preludium es-moll, BWV 853
3. Partita nr 2 c-moll, BWV 826. I. Sinfonia
4. Koncert klawesynowy d-moll, BWV 1052. Adagio
5. Małe preludium c-moll BWV 999
6. Aria na strunie G BWV 106

Andrzej Jagodziński jest absolwentem Akademii Muzycznej w Warszawie w klasie waltornii. Jeszcze jako student współpracował z Orkiestrą Polskiego Radia i Telewizji. Szybko jednak przerzucił się na fortepian i już jako pianista zgarnął pierwsze laury w konkursie Old Jazz Meeting Złota Tarka” w 1979 r.

Po tym sukcesie poświęcił się niemal bez reszty muzyce jazzowej. Współpracował z takimi zespołami jak Old Timers i Swing Session Henryka Majewskiego, z kwartetem Janusza Muniaka, kwartetem Zbigniewa Namysłowskiego, Big Warsaw Band, Prowizorka Jazz Band, String Connection, Quintessence, Kwartet Tomasza Szukalskiego, Polish All Stars Jarosława Śmietany oraz Czwartet Jana Ptaszyna Wróblewskiego. Od 1987 Jagodziński był stałym akompaniatorem Ewy Bem. Często z jego akompaniamentu korzystały także inne śpiewające panie, jak Urszula Dudziak, Agnieszka Wilczyńska czy Grażyna Auguścik. W 2004 wraz z Januszem Szromem i Andrzejem Łukasikiem utworzył grupę Straszni Panowie Trzej inspirowaną twórczością Jeremiego Przybory i Jerzego Wasowskiego.
Jest laureatem wielu prestiżowych wyróżnień, wśród których warto wymienić nagrodę Mateusz ’94”, przyznaną przez Program III Polskiego Radia za Jazzowego Chopina i Poezję w Muzyce”.
Andrzej Jagodziński prowadzi klasę fortepianu, zespoły jazzowe oraz wykłada improwizację jazzową na Wydziale Jazzu w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych przy ul. Bednarskiej w Warszawie. W 2005, jako jedyny Polak, zasiadł w jury 1. Międzynarodowego Konkursu Pianistów Jazzowych w Moskwie.

Adam Cegielski jest absolwentem Akademii Muzycznej w Warszawie w klasie kontrabasu Andrzeja Mysińskiego. Swój profesjonalny debiut zaliczył w 1988 r. w składzie kwartetu perkusisty Kazimierza Jonkisza. Zdobył I nagrodę w konkursie Jazz Juniors ’90 w Krakowie (w składzie Central Heating Trio). Jest również laureatem Klucza do Kariery” Pomorskiej Jesieni Jazzowej w Bydgoszczy. Został wyróżniony w Europejskim Konkursie Jazzowym w Hoeilaart (Belgia). Koncertował i nagrywał z takimi muzykami jak Kuba Stankiewicz, Ewa Bem, Lora Szafran, Tomasz Stańko, Zbigniew Namysłowski, Henryk Miśkiewicz, Jan Ptaszyn Wróblewski, Wojciech Karolak, Zbigniew Preisner, Jan A.P. Kaczmarek, zespołem Quintessence oraz orkiestrami symfonicznymi Concerto Avenna (19911992) i Sinfonia Varsovia (19911995). Prowadzi klasę kontrabasu na Wydziale Jazzu w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych im. Fryderyka Chopina w Warszawie, od 2005 r. zajmuje stanowisko wicedyrektora do spraw kształcenia jazzowego.

Czesław Mały” Bartkowski to legenda polskiej perkusji jazzowej. Urodził się 19 kwietnia 1943 r. w Łodzi. Zadebiutował we Wrocławiu w 1960 roku, w grupie Far Quartet Jerzego Pakulskiego. Wkrótce talent młodego muzyka zauważył Zbigniew Namysłowski i ściągnął go do swojego historycznego kwartetu, z którym w 1964 roku nagrał w Londynie dla wytwórni Decca pierwszą wydaną na Zachodzie polską płytę jazzową Lola”, a następnie w 1966 roku album z serii Polish Jazz”. Po drodze Bartkowski zaliczył też współpracę z Krzysztofem Komedą” Trzcińskim.

Szybko awansował na szczyt hierarchii naszych perkusistów. W 1969 roku uczestniczył w tournée do Indii, Australii i Nowej Zelandii z Kwartetem Namysłowskiego i Novi Singers. Był członkiem zespołu Czesława Niemena, z którym koncertował we Włoszech i nagrał kultowe albumy Niemen Enigmatic” (1969) oraz Niemen” (1970). Z grupą Michała Urbaniaka koncertował w całej Europie i w Stanach, nagrał całą serię płyt, m.in. Constellation Live”, Super Constellation”, Paratyphus B”, Inactin”, Fusion”, Atma”. Po wyjeździe Urbaniaka do Stanów ponownie związał się z Namysłowskim, z którego kwintetem nagrał Kujaviak Goes Funky”. Grał w zespołach Unit Tomasza Stańki i Adama Makowicza i Mainstream Ptaszyna Wróblewskiego. W 1976 wydał w serii Polish Jazz autorski album Drums Dream”. W latach 80. współtworzył super trio Time Killers z Tomaszem Szukalskim i Wojtkiem Karolakiem (najlepsza płyta polskiego jazzu lat 80.) Miał okazję grać z takimi luminarzami jazzu jak Freddie Hubbard, Clark Terry, Joe Newman, Art Farmer czy Ben Webster. Od 1993 jest wykładowcą w Średniej Szkole Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie oraz warszawskiego Studium Jazzowego.

foto Piotr Powierzyński

ADAM MAKOWICZ fortepian solo

Jego biografię zamieszczaliśmy w programach Festiwalu Pianistów Jazzowych w Kaliszu wielokrotnie, gościł bowiem u nas już siedem razy, począwszy od występu na historycznej, pierwszej edycji w 1974 roku. Tegoroczna, ósma wizyta jest szczególna, bowiem przypada na rok jubileuszu 80. urodzin wybitnego artysty.
Adam Makowicz (wówczas jeszcze Matyszkowicz) przyszedł na świat w 1940 roku w Czechach, w polskiej rodzinie mieszkającej wówczas na Śląsku Cieszyńskim, która po wojnie, w 1946 roku, powróciła do Polski. Wybór padł na Rybnik, gdzie ojciec Adama znalazł pracę w kopalni jako inżynier maszyn górniczych. Już w Rybniku pierwszych lekcji gry na fortepianie udzielała Adamowi jego matka, również pianistka i śpiewaczka. Chłopiec okazał się szczególnie utalentowany, dlatego też trafił do szkoły dla dzieci uzdolnionych muzycznie, a następnie do klasy fortepianu wybitnego pedagoga, profesora Karola Szafranka. Choć rodzice marzyli dla syna o karierze klasycznego pianisty, 15-letniego Adama porwał jednak jazz, którego uczył się słuchając programu radiowego w Głosie Ameryki Music USA Jazz Hour” legendarnego popularyzatora muzyki jazzowej, Willisa Conovera.
W późnych latach 50. w Polsce muzyka jazzowa była niemile widzianym i wręcz zakazanym owocem Zachodu. Ta muzyka, świat wolności i improwizacji”, zwłaszcza w wykonaniu takich mistrzów fortepianu jak Art Tatum czy Erroll Garner, zafascynowała go do takiego stopnia, że jako nastolatek porzucił szkołę, jej klasyczne wymogi i zasady.
W poszukiwaniu początków własnej drogi artystycznej i języka muzycznej wypowiedzi Adam, nie mogąc liczyć na dalszą pomoc rodziców, wybrał niezwykle skromną egzystencję w warunkach ciągłej niepewności przeżycia następnego dnia. Jego oazą wówczas stał się krakowski klub jazzowy Helikon. Wkrótce, w 1962 roku, wraz z trębaczem Tomaszem Stańką założył grupę Jazz Darings uważaną za pierwsze europejskie combo freejazzowe. Przez wiele lat swoją muzyką uświetniał legendarne już wtedy warszawskie festiwal
Kolejne etapy jego kariery artystycznej to Kwartet Andrzeja Kurylewicza, Kwartet Zbyszka Namysłowskiego, tournée z Kwartetem Namysłowskiego i grupą wokalną NOVI Singers Indie, Australia i Nowa Zelandia, współpraca z Wojtkiem Młynarskim, Konstelacja Michała Urbaniaka, Urszula Dudziak (Newborn Light”), duo i trio z Tomaszem Stańką (Unit”), od połowy lat 70. koncerty solowe (Live Embers”), które przyniosły mu sławę i uznanie w Polsce i na świecie.
I wreszcie Ameryka! W 1977 roku legendarny producent John Hammond zaprosił Makowicza do USA na nagranie albumu dla wytwórni CBS (Adam”) i 10-tygodniowe tournée. Od tego czasu Nowy Jork stał się jego stałym domem. Otworzyły się przed nim prestiżowe festiwale (Newport) i świątynie muzyki, m.in. Carnegie Hall (gdzie po raz pierwszy wystąpił na koncercie poświęconym Errollowi Garnerowi).
Po wprowadzeniu w Polsce w 1981 roku stanu wojennego Adam wziął udział w emitowanym na cały świat programie telewizyjnym zorganizowanym z inicjatywy prezydenta Ronalda Reagana Żeby Polska była Polską”, co definitywnie zamknęło mu na kilka długich lat możliwość przyjazdu do kraju. Dopiero po 1989 roku mógł nareszcie odwiedzić Polskę, do której przyjeżdża teraz regularnie. Występując w USA, Adam dzielił scenę z największymi i najwspanialszymi muzykami, jak m.in. Benny Goodman, Herbie Hancock, Earl Hines, Freddie Hubbard, Sarah Vaughan, Teddy Wilson, George Shearing, George Mraz, Al Foster, Jack DeJohnette, Charlie Haden.
Wydarzeniem stał się jego koncert w Carnegie Hall w duecie z Leszkiem Możdżerem we wrześniu 2004 roku. Pojedynek” między mistrzem weteranem i wschodzącą gwiazdą jazzu został utrwalony na płytach CD i DVD. Nagranie to uhonorowano Platynową Płytą” przez wytwórnię EMI Music. W marcu 2018 miała miejsce premiera najnowszej płyty Adama Swinging Ivories”, na której zarejestrowano jego recital w Studiu Koncertowym PR im. W. Lutosławskiego w Warszawie.
Poza utworami czysto jazzowymi Makowicz ma w swoim repertuarze także klasykę, szczególnie Chopina, którym nasiąkł” w młodości, jak sam mówi, i którego czuje po jazzowemu” jak nikt inny. W USA Adam wydał płytę poświęconą muzyce Chopina w interpretacji jazzowej, jedyną amerykańską płytę tego rodzaju w całości poświęconą temu genialnemu kompozytorowi. W niezwykle szerokim repertuarze Adam posiada także utwory G. Gershwina, I. Berlina, J. Kerna, C. Portera i wielu innych kompozytorów amerykańskich. Nagrał kilkadziesiąt płyt i występował w najważniejszych salach koncertowych na świecie współpracując z największymi współczesnymi muzykami. Autor kompozycji na zespoły kameralne, ponad 100 krótkich kompozycji jazzowych, a także muzyki do filmów krótkometrażowych.
Adam Makowicz uhonorowany został wieloma odznaczeniami, m.in. Komandorskim Krzyżem Zasługi i Złotym Medalem Gloria Artis” za osiągnięcia artystyczne i zasługi w propagowaniu polskiej sztuki na świecie. W roku 2008 z okazji jubileuszu czterystu lat istnienia amerykańskiej Polonii zaliczono go do grona najbardziej zasłużonych Polaków w historii Stanów Zjednoczonych.

Obejrzyj pozostałe dni Festiwalu na naszym YouTube !

Organizator zastrzega sobie możliwość zmiany w programie. Festiwal odbędzie się w trybie online.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, uzyskanych z dopłat ustanowionych w grach objętych monopolem państwa, zgodnie z art.80 ust.1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych , w ramach programu Muzyka”, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca.

Centrum Kultury i Sztuki w Kaliszu, ckis.kalisz.pl/, ckis.kalisz.pl/wydarzenia/47-miedzynarodowy-festiwal-pianistow-jazzowych-niedziela/

Autor: krystian